Życie życie co za pech

Najlepszy przyjaciel moje łóżko jest błogo ,cieplutko ,przytulnie ,stres trochę zelżał ,głowa odpoczywa od dręczących myśli o zdrowiu córki ,jak bardzo teraz zaczęłam doceniać zdrowie bo cóż bez niego nie osiągniesz niczego.najgorsze jest to że nie jestem w stanie nic zrobić jedynie prosić o pomoc Boga w nim jedyna nadzieja że wszystko będzie dobrze.Wladcy powiedziałam w związku z jego popijaniem,że lepiej niech sie powiesi jak ma się zabijać powoli przez alkohol ,wiem że troche bezczelnie,ale nie wiem jak mu przemówic do rozumu ,wiem też że po tym wszystkim dawno powinnam z nim nie być ,ale nie potrafię tego wytłumaczyć chyba Bóg tak chce .